Το Μονολίθι είναι μεγάλη παραλία αμμουδιάς στα δυτικά του Νομού Πρέβεζας με μήκος περίπου 25 km. Θεωρείται η μεγαλύτερη παραλία αμμουδιάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση [εκκρεμεί παραπομπή][1]. Το όνομα Μονολίθι (μόνος λίθος) έλαβε η παραλία από μια συστάδα παραλιακών βράχων σε απόσταση 10m από την ακτή (στη θέση καντίνα Α) με μέγεθος 10Χ10m περίπου. Οι βράχοι αυτοί προεξείχαν 1m περίπου από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι το έτος 1943, οπότε Ιταλοί και Γερμανοί στρατιώτες, για ψυχαγωγία, βομβάρδισαν με όλμους το βράχο και τον έσπασαν, οπότε σήμερα είναι ύφαλος στο επίπεδο των υδάτων.

Η παραλία Μονολίθι είναι ένα ανοιχτό τόξο κυκλικού τομέως που βλέπει νοτιοδυτικά με κλίση περίπου 10-20 μοίρες. Αρχίζει από το ακρωτήριο Κόμαρος στο χωριό Μύτικας του Δήμου Πρέβεζας. Από εκεί αρχίζει το λεγόμενο αισθητικό δάσος Μονολιθίου που έχει μήκος περίπου 8 km και πλάτος 200m, οριζόμενο από την ακτογραμμή και την Εθνική Οδό Πρέβεζας Ηγουμενίτσας. Η ζώνη αυτή είναι Αρχαιολογική Άλφα και ουδεμία οικοδομική δραστηριότητα επιτρέπεται λόγω της Αρχαίας Νικόπολης. Ακολουθεί το τμήμα της παραλίας στο Κανάλι του Δήμου Πρέβεζας. Ακολουθούν οι παραλίες των Camping Καναλίου και στή συνέχεια ξενοδοχειακές μονάδες στο Kανάλι και η πρόσφατα κατασκευασμένη Παραλία Καναλίου. Στη συνέχεια ακολουθούν συγκροτήματα παραθεριστικών κατοικιών και Ξενοδοχείων της Καστροσυκιάς. Μετά την Καστροσυκιά η ακτογραμμή αλλάζει πλέον μορφή και αποτελείται από εναλλασσόμενους όρμους μέχρι την Πάργα. Το συνολικό μήκος της ακτογραμμής δυτικά του Νομού Πρέβεζας είναι 70 km και αποτελεί παρθένα αναπτυσσόμενη τουριστική ζώνη.

Η ακτογραμμή του Ιονίου έχει μικτή μορφή. Η κύρια παραλία με αμμουδιά από τον Μύτικα, Μονολίθι, Κανάλι, έως Καστροσυκιάέχει μήκος 25 km και είναι η μεγαλύτερη σε μήκος της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραλία με άμμο. (Π. Πάσχος, 2002, Χ. Γκούβας, 2008, Google Earth 2008). Οι ακτές του Ιονίου έχουν ευρύ ιστορικό δημιουργίας που αρχίζει από το μέσο Πλειστόκαινο (600.000 χρόνια π.Χ.). Η Πλειστόκαινος περίοδος έχει ευρεία διάρκεια από το 10.000 π.Χ. έως το 2.000.000 π.Χ. Γεωλογικά, οι ακτές του Ιονίου από την Πρέβεζα μέχρι την Πάργα παρουσιάζουν ανοδικές κινήσεις ενώ στα ανατολικά στην περιοχή του Αμβρακικού σημειώνεται αργή καταβύθιση η οποία αναπληρώνεται από τις προσχώσεις των ποταμών Αράχθου και του Λούρου. Στη θέση Άγιος Γεώργιος της Λυγιάςυπάρχουν θύσανοι κοραλλιών σε βάθος 1,5m από την επιφάνεια της θάλασσας πάνω σε συνεκτικά κροκαλοπαγή. Η χρονολόγηση των δειγμάτων από τα κοράλλια της Λυγιάς, από τον Jotl το έτος 1999, με τη μέθοδο U/Th, έδωσε ηλικία 13.000 περίπου χρόνια πΧ. Στη θέση Αναβάτης της Καστροσυκιάς και σε υψόμετρο 40m εντοπίσθηκε μικρή έκταση θαλάσσιας άμμου ακτών και η ηλικία της προσδιορίσθηκε με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας περίπου στα 124.000 χρόνια π.Χ.[1].